Rudolph (Rudi) Hoenson (1923-2020)
Ter nagedachtenis van Rudolph (Rudi) Hoenson (1923-2020)
Het leven van Rudi Hoenson was niets bijzonders. Hij was 3½ jaar krijgsgevangene tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij overleefde de atoombom van Nagasaki – hij was iets meer dan een kilometer verwijderd van het epicentrum van de explosie, in gevangenenkamp Fukuoka #14
Het was een chille, grafische rekening: hij ruimde het puin op van een eerdere luchtaanval, een die de man naast hem had gedood, toen hij een parachute zag die hoog in de ochtendlucht. Toen kwam de verblindende flits, de instant inferno, de helscape van de doden en stervende, de verbrande vrouwen en kinderen.
Voor de in Nederland geboren Hoenson was het het hoogtepunt van 3½ jaar gevangenschap. Gevangene genomen in wat nu Indonesië is, werd hij gedwongen tot dwangarbeid op de Mitsubishi-scheepswerf in Nagasaki. De brute omstandigheden hebben ruim 100 man gedood. Nog maar 195 overgebleven in het Fukuoka 14 PoW kamp toen de bom op slechts 1.7 km afstand ontplofte.
Sommige van de gevangenen stierven in de maand dat het de geallieerden duurde om te arriveren. ′′ Ongeveer twintig waren toen overleden, en onder verschrikkelijke omstandigheden, omdat er geen pijnstillers waren, geen medicijnen, en deze jongens waren zwaar verbrand,” herinnerde Hoenson zich. Tachtig van de overlevenden werden vervolgens meegenomen aan boord van een ziekenhuisschip, de USS Haven, hoewel ze zo uitgemergeld waren dat Hoenson zich afvraagt hoeveel het overleefd hebben. Hoenson zelf was vanaf 160. naar 80 pond gezakt.
Na de oorlog keerde hij terug naar zijn inheemse Nederland en begon te denken over wat hij met zijn leven wilde doen. Als geluk het zou hebben, zag hij een oude film genaamd ′′ Rose Marie,” met een Canadese Mountie die een kano door de Rockies peddelen. Rudi besloot dat hij in de buurt van die bergen wilde wonen, dus pakte hij zijn paar bezittingen in en landde in Canada met een paar dollar op zak. Hij ging op weg naar Calgary, stapte in het begin van de olieboom, en trouwde met de liefde van zijn leven, Sylvia.
Na zijn pensioen verhuisden de Hoensons naar Victoria en werd Rudi filantroop. Zijn bijdragen aan het Government House zijn een geschenk aan British Columbia. Het prachtige smeedijzeren hek dat de rozentuin beschermt tegen herten was Rudi ‘ s eerste cadeau. Daarna gaf hij de financiering om een van de gebouwen in de Cary Castle Mews te restylen om ′′ Rudi ‘ s Tea House ′′ te creëren, een populaire zomerplek voor mensen van over de hele wereld. Het theehuis wordt vooral beheerd door vrijwilligers en het geld dat het inzamelt gaat om de tuinen te ondersteunen. Rudi gaf miljoenen weg aan verschillende oorzaken, waaronder Broadmead Care die zorg verleent aan veteranen van de Tweede Wereldoorlog en anderen. Andere begunstigden zijn onder andere de Victoria Ziekenhuizen Foundation, BC Kanker Foundation, Victoria Hospice en de Stichting BC Kinderziekenhuis.
Rest In Peace Rudi Hoenson!